در این مقاله میخواهیم طی گزارشات جدید به مواردی از آسیبهای ناشی از استفاده هدستهای واقعیت مجازی به انسان را با یکدیگر بررسی کنیم.
همانطور که میدانید در چند سال اخیر هدستهای واقعیت مجازی گوناگونی از جمله متا کوئست ۳ و اپل ویژن پرو در دسترس کاربران بسیاری قرار گرفت. قابلیتهای علمی-خیالی و احتمالی این هدستها در آینده، توجه کاربران را بیشتر به خود جلب خواهد کرد.
ترجمه درلحظه متون، نمایش اسامی سایر کاربران، خیابانها و فضای اطراف، راهنمایی در مسیرهای پیادهروی و ارائه لیست خرید شما در سوپرمارکت، جزو مواردی است که انتظار داریم بهزودی در هدستهای واقعیت مجازی ببینیم. حتی طبق اظهارات بسیاری از متخصصان ممکن است این پیشرفتها بهجایی برسد که بتوانید اشعههای نوری و میدانهای الکتریکی را نیز مشاهده کنید.
استفاده از این محصولات علیرغم قابلیتهای جذاب، میتواند تهدیدی برای سلامت سیستم عصبی ما باشد. زمانی که کاربران در محیط ساختگی این دستگاهها قرار میگیرند، فاصله اجسام از خودشان را متفاوت از واقعیت میبینند که نشأتگرفته از تأثیر عوامل خارجی محیط سهبعدی و مجازی هدست بر درک انسان است.
با این حال وحشت نکنید؛ ما قصد نداریم شما را به دور انداختن هدست واقعیت مجازی ترغیب کنیم اما قصد داریم تا با الهام از رسانه Make Use Of برخی از آسیبهای پنهان ناشی از هدستهای واقعیت مجازی را برایتان بیان کنیم که میتواند در بلند مدت برای شما مشکلساز شود. اینها اثرات بالقوه سلامتی هستند که باید هنگام استفاده از VR در نظر بگیرید؛ پس در ادامه با ما همراه باشید.
آسیبهای فیزیکی
براساس تحقیقات انجام شده در Frontiers in Neuroscience، استفاده طولانی مدت از نمایشگرهای هدستهای واقعیت مجازی میتواند شما را دچار خستگی چشم کند که نتیجه آن به ضعیف شدن چشمان و تاری دید شما میانجامد.
در طی استفاده از این محصولات، کاربران به بیماری شبیهساز (نوعی بیماری رایج در اثر استفاده از بازیهای ویدیویی در مدت طولانی)، سردرد، سرگیجه و حالت تهوع دچار شدند. آنها همچنین درک نادرستی از فواصل پیدا کرده بودند، دکمههای آسانسور را دورتر از دستانشان میدیدند و نمیتوانستند به سادگی سابق غذا بخورند. ولی به مرور، مغز و ماهیچه افراد به این تغییرات عادت کرد و کار با دستگاه برای آنها راحتتر شد.
این همش نیست؛ شما میتوانید با استفاده از VR بیماری حرکتی را تجربه کنید، که میتواند ناشی از گیج شدن مغز شما به دلیل عدم تطابق بین آنچه میبینید و احساس میکنید، باشد. بنابراین، اگر حرکت کردن در زمانی که از هدستهای واقعیت مجازی استفاده میکنید برایتان راحتتر میباشد، ممکن است در سیستم تعادل گوش داخلی شما اختلال ایجاد شود.
یکی دیگر از خطرات سلامت فیزیکی VR، فشار عضلانی است. هدست های VR اغلب سنگین هستند و میتوانند به گردن و ستون فقرات شما فشار وارد کنند. بنابراین کاربران این محصولات میتوانند در بلند مدت به بیماریهایی همچون ناراحتی شانهها و سفت شدن مفاصل مبتلا شوند.
پیامدهای اجتماعی
بشریت به چگونگی پیشرفت ما در تعاملات و ارتباطات اجتماعی متکی است. دنیای مجازی میتواند ماجراجوییهای جذابی را به شما ارائه دهد که ممکن است شما را برای مدت طولانی در محیط شبیهسازی شده نگه دارد. با این حال، غوطهور شدن زیاد در VR میتواند منجر به انزوا و گوشهگیری شود، به طوری که افراد ترجیح میدهند تا زمان خود را در دنیای مجازی بیشتر از دنیای واقعی بگذرانند.
این انزوا میتواند بر توانایی افراد در تعامل اجتماعی و عاطفی با انسانهای واقعی تأثیر بگذارد. در موارد شدید، تعاملات چهرهبهچهره در دنیای واقعی ممکن است به یک مشکل بزرگ تبدیل شود، زیرا مهارتهای ارتباطی به مرور زمان رو به زوال میرود و چنین افرادی تمایل دارند که با آواتارهای مجازی بهتر از انسانها ارتباط برقرار کنند.
علاوهبراین، فناوری واقعیت مجازی این پتانسیل را دارد که زورگویی و جرم و جنایت سایبری را پرورش دهد. درجه ناشناس بودن داده شده به کاربران دنیای واقعیت مجازی، افراد خلافکار را بدون ترس از عواقب آن توانمند میکند. تجربه غوطهوری افزایش یافته در دنیای واقعیت مجازی همچنین باعث میشود که کاربران احساس تکانشگری بیشتری داشته باشند و گمان کنند که میتوانند هر کاری را در قالب سوء استفاده کلامی و احساسی با دیگران انجام دهند.
قربانی شدن در چنین پروندههایی میتواند منجر به افسردگی، غم و اندوه و اعتماد به نفس پایین در این افراد شود. متأسفانه، عاملان جنایت احتمالاً آزاد خواهند شد زیرا هیچ قانون کیفری دنیای مجازی را پوشش نمیدهد.
اثرات روانی
فناوری واقعیت مجازی همچنین تجربه محتوای ترسناک یا خشونتآمیز مانند صحنههای ترسناک و سواریهای هیجانانگیز که ترس و اضطراب را برمیانگیزد، افزایش میدهد. اضافه بار حسی شدید ناشی از صحنههای هیجانانگیز و احساس انتقال به دنیای مجازی میتواند شما را آشفته کند و حتی باعث پنیکاتک برای برخی از کاربران شود.
در همین حال، ممکن است پس از گذراندن زمان زیادی در واقعیت مجازی، ارتباط خود را با خود و دنیای فیزیکی از دست بدهید. این می تواند بیشتر شما را مستعد سردرگمی و استرس عاطفی کند. همچنین، اگر در حال مدیریت اختلال استرس پس از سانحه هستید، باید از واقعیت مجازی دوری کنید.
تجربه واقع بینانه و غوطه ور در دنیای مجازی می تواند آسیب های گذشته را تحریک کند یا دوباره به شما آسیب برساند. افزایش محرکهای حسی در فعالیتهای VR میتواند باعث شود مغز شما آدرنالین بیشتری تولید کند. این موقعیتها میتواند باعث استرس روحی و ناراحتی عاطفی شود.
برخی از افراد از فناوری VR برای درمان برای مقابله با ترس ها و فوبیاهای خود استفاده می کنند. واقعیت مجازی میتواند به شما کمک کند بر ترسهای خود در یک محیط شبیهسازی شده، کنترل و شخصیسازی شده براساس فوبیای خود غلبه کنید. با این حال، بدون راهنمایی مناسب، این نوع قرار گرفتن در معرض میتواند باعث اضطراب و واکنش در افراد مبتلا به PTSD شود. حتی در محیطهای درمانی، شما همچنان با ترس شدید و پاسخهای فیزیولوژیکی مانند افزایش ضربان قلب و اضافه بار حسی مواجه خواهید شد.
یکی دیگر از اثرات منفی قابل توجه هدستهای واقعیت مجازی میتواند اعتیادآور بودن آنها باشد، بهویژه برای افرادی که سابقه اعتیاد قبلی دارند. میل به فرار از واقعیت و ماهیت فریبنده دنیای مجازی میتواند باعث استفاده اجباری از VR شود. معتاد بودن به VR میتواند بر زندگی کاری، رابطه و سلامت روانی و جسمی شما تأثیر بگذارد.
خطرات امنیتی و اخلاقی
با افزایش محبوبیت فناوری واقعیت مجازی، بهرهمندی غیرقانونی از آن برای مجرمان به جذابیت تبدیل میشود. دستگاههای VR تمایل دارند اطلاعات و دادههای کاربران را جمع آوری و ذخیره کنند. هنگامی که این دادهها به درستی مدیریت یا ایمن نشوند، میتوانند به دست نهادهای غیرمجاز بیفتند. پلتفرمهای VR همچنین به شدت مستعد باگهای گاه به گاه و آسیبپذیریهای نرمافزاری قدیمی هستند که منجر به افزایش خطر حملات و تهدیدات سایبری میشود.
علاوهبراین، از آنجایی که محیطهای VR محتوای تولید شده توسط کاربر و تعاملات بین آواتارها را تشویق میکنند، بستر مناسبی برای حملات مهندسی شده اجتماعی است؛ به طوری که دستکاریهای روانشناختی و ترفندهایی که برای جمعآوری دادههای حساس کاربر استفاده میشوند. مجرمان در دنیای مجازی میتوانند با جلب اعتماد سایر کاربران و استخراج اطلاعات شخصی آنها به سوء استفاده از این افراد بپردازند.
در نهایت، دنیای واقعیت مجازی فاقد یک سیستم کنترل حریم خصوصی و حتی حریم عمومی برای مدیریت اطلاعات حساس کاربران است. برنامهها و پلتفرمهایی که دادهها را جمعآوری میکنند، اغلب از پروتکلهای مختلفی برای امنیت و حفظ حریم خصوصی استفاده میکنند. این اختلاف باعث ناهماهنگی در حفاظت و مدیریت حریم خصوصی کاربران میشود.
برخی از هدست های واقعیت مجازی حتی میتوانند دادههای بیومتریک را ضبط کنند و هویت، سلامتی، احساسات، ترجیحات و شخصیت کاربران را آشکار کنند. این دادهها برای شخصیسازی، تبلیغات، تحقیق یا تشخیص مفید است اما با این حال، اگر دادهها بدون رضایت یا اطلاع کاربران به دست اشخاص غیرمجاز برسد، میتوانند از آن سوء استفاده کنند.
جمعبندی
بدون شک، واقعیت مجازی سرگرمکننده و راهی برای غوطهوری و فرار از واقعیت است اما با این حال مانند تمام محصولات خطرات و پیامدهایی را نیز به همراه دارد. قبل از اینکه از هدستهای واقعیت مجازی استفاده کنید، لحظهای درنگ کرده و تمام مواردی را که در این مقاله به آن اشاره کردیم در نظر بگیرید.
آیا واقعیت مجازی به شما کمک میکند بهرهوری بیشتری داشته باشید و تجربه سرگرمی خود را افزایش دهید؟ یا ترجیح میدهید از دنیای واقعی با تمام زیباییها و چالشهایش لذت ببرید؟ واقعا هیچ جایگزینی برای واقعیت وجود ندارد.
در حال حاضر هدستهای کاربردی و جذابی روانه بازار شدهاند که میتوانند رقابت نزدیکی را در این بخش شکل دهند. ویژن پرو اپل توانسته اهداف اپل در طراحی و عملکرد را تحقق ببخشید و ویدیوها و صدا را باکیفیت ارائه دهد. البته که برچسب قیمتی ۳۵۰۰ دلاریاش، شکوتردیدهایی را در کاربران برای خرید دستگاه ایجاد کرده است. متا کوئست ۳ بهنوعی رقیب اپل است که توانسته بخشی از این بازار را به خود اختصاص دهد.
اپل و متا امید دارند که دنیای مجازیشان آنقدر جذاب باشد که شما بسیاری از اوقات خود را در آنجا سپری کنید، ولی بهتر است زمان کوتاهی را به این موضوع اختصاص دهید و به سلامت و آرامش خود فکر کنید تا زندگی باکیفیتتری را در دنیای واقعی داشته باشید. با ما همراه باشید در صورت انتشار اخبار جدید در رابطه با این موضوع بلافاصله آن را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. همچنین شما نیز میتوانید نظرات خود را درباره آسیبهای ناشی از هدستهای واقعیت مجازی با ما در میان بگذارید.